Dun olling Raauwe Ossekar staat onder hoge spanning. Zo ergens tussen de 3 en 400 Volt. Niet alleen in de bouwloods, maar in alle geledingen van deze feestclub. Want dit weekend gaat ie weer vallen!
Nee, niet de Postcode. Maar de ouwe Grootvorst en zijn Adje. Het wordt tijd ook, want de neie staan al te trappelen. Opgeruimd staat netjes is veel gezegd, maar Grooote Oren kwam deze week Jeffry I nog tegen en die stond toch zowaar heel zijn schouder onder te snotteren. Want ja, aan alle moois komt een eind en dat laatste stukje komt nu wel erg dichtbij. Maar zo gaat dat bij carnaval; een jaar lang ben je de allerbeste, zeker zolang je muntjes genoeg hebt. Je bent het stralend middelpunt van menig feestje! De vrouwkes hebben warme blikken voor je, je mag overal vooraan staan, En iedereen luistert met gespannen verwachting (wat ze thuis al jaren niet meer doen….) naar wat je weer te zieveren hebt. En dan, op een donkere dag in november, mag je opeens gaan staan klappen voor een andere Grootvorst en Adjudant. 
Vanzelf heeft Grooote Oren deze kakelverse Hoogheden al uitgebreid gesproken. En kan u zeggen; het beloofd een groot succes te worden dit seizoen. Zonder de ware identiteit te verklappen kan het volgende al wel gezegd worden; er zit humor in, vriendelijk, een gulle lach, dorstige types, een goed duo, muntjes genoeg: de gemiddelde Rokker kan ruim tevreden zijn!
De harde kern van de ROK was ook al druk met het aankleden van de nieuwe Residentie. Onder de bezielende leiding van uitbater John van het LIDO heeft het bouwteam geleerd hoe je in kleurige rood en wit met ballonnen een fraaie versiering kunt maken. En dit alles om het de nieuwe Grootvorst en Adjudant naar de zin te maken en welkom te heten. Lief hè.
Luchtige groeten van
Grooote Oren
